Yağmurları hıçkır sönsün içimdeki ateş
Yanmadı hiç İbrahim’den beri böyle
Gülüyorken cesetleri çocukların
Kuş parmağını yakalayın boğulan şehirlerin
Şiirleri asın hudutlarına sultanı düşmüş diyarların
Hatırı sayılır dizelerden ordular kurun
Daralan göğüslere nefes insin
Döv kapısını hikmetle hakikatin
İzahı mümkün bunca ölümün ve sefaletin
İzanınız kanayabilir
Mana kaybolur mana içinde
Çilenin işvesi cefasının kaburgasına gizlidir
Ve çölün ceylanlarının alnından öpün
Cesareti sekerek kalplere insin

Güneşi öksür dağılsın kasavet
Yansın öfkenin fitili
Kudüs’e Burak insin
Miracını erteleme ömrünün
Binlerce yıl sürsün direnişin
Umudunu kamçıla sahilinde fikrinin
Terlesin hıncın bombalanan sabahlarda
Gölgeli yüzlere kan insin

Dağları çiğne acziyeti okunsun yüzünden
Eşkiyasının kopsun ödü
Uyandıkça uykusundan kıtalar
Sırtlanların suratına aslan şamarı insin
Zeytin ağaçlarını bırakın doğrasınlar
Ayaklarını biçsinler betonların
Çamurdan medeniyetler kursun aç çocuklar
Filiz versin sürgünde can çiçekleri
Arsız gülüşlerinin arttırın sesini
Başkaldırıların yakasına gül takın
Tutsaklığın kırın zincirlerini
İncirin ülkesine özgürlük insin