KOZMİK İRONİ (KAYIP ZAMANLAR)
Hicran,
Gözlerden uzak, gönülden ırak Özünde susan, ölünce haykıran İhanet Arkadan vuran, gülüşleriyle kandıran Yalanlara başvuran, süslü kelimelerle aldatan Yoksa vuslat, İtiraz etmem, şikayetim saçma Yıllarca uykuya dalan Bekler boşuna Suskunluk orucunda Yutkundum bir sokakta Aradım başkasının kollarında Zamanın kaygısı yüreğimi dağlar Yaşamın anlamını taşırım şiir mısralarında Karmaşanın darağacına koyduğu benliğimi kurtarırım sevginin ululuğuyla Ve artık geçmişi aramam Yad ederim yüzümde tebessümle deniz kenarında İcap ya da olumlama, ne derseniz deyin buna Sonsuz bir özgürlük mücadelesi verdim umuda Sıkıntı vermesin yalnızlık ya da varoluşsal boşluklar Kendinle doldurduğunda Sevgiyle yoğurduğunda Elbet yeşerip filizleneceksin yorgunlukların sonunda |