Alışkınsın
Herkesin sığındığı bir gönül var,
duymak istediği ses, uyumak istediği birisi. Sen bu yalnız sokaklara alışkınsın. Yalanın resmi olur bazı yüzler, sen yalancı seslere alışkınsın. Kabusların bittiği güne uyanma dileği hayat, güzel sözlerde her çirkin bir pay buluyor. Sen bu çirkinliğe alışkınsın. Aynalar temizlemiyor çamura dönen yüzleri, sen anıların ihanetine alışkınsın. Ansızın bir damla çalar pencereyi, saatinde zaman durur sevdaya düşen yüreğin. Yüreği olmayanların elinde tebessüm olursun, sen aldatan yaz güllerine alışkınsın. Gülmek gerekiyorsa, aptal yerine konduğunuz ana gülün. Biliyorken bilmiyormuş gibi düşünmek, bilmediğini düşündürmek, en saf halinde yaşamak. Sen bu fahişeliklere alışkınsın. Unutma, sen yalnız sokaklara alışkınsın. Enes İLHAN |