GÖRELİM
Ne bilsin vefasız, gönül ne bile?
Ver aşkı ehline al da görelim! Mutluluk uçucu, kapılır yele; Acıyı yerinden sal da görelim! Geceler uykusuz, yalnızlık yorgan... Uğuldar içinde karanlık orman! Çile çekmek sanır yokluğu nadan; Nefsinle baş başa kal da görelim! Yarılır ahından yar olur dağlar, Ölüler depreşir sır olur sağlar, Hasretlik çektikçe gurbete ağlar, Yanılıp âşığa gül de görelim! Bir ile bir bulur niceden çıkan, Aynada görünür kendine bakan, Bir gönle girmişse can ile canan Ayırmak ne mümkün böl de görelim! Kimsenin keyfine işlemez saat, Her cana bir vade her ruha kanat, Öyle bir denklem ki, yok böyle sanat; Yazgıyı ömürden sil de görelim! Ten kiri tez çıkar, hamam görünce! Günay’ım gönlünü yıka en önce; Camda is kalmasın lamba sönünce! Adını tertemiz sal / da görelim! |