DELİ KIZAnne kaybettim yönümü ! Söyle neresi yerim ? Bir yaraya benziyor, Bitmeyen ezgilerim... Kan damlar da yüreğe, Çalar bir uzun hava. Ermiş gibi ereğe, Gönlüm kuşlara yuva... Bir Rumeli Türküsü, Tüterken burcu burcu Deli kızın öyküsü, Olur gönlümün harcı Baş barına kurulup, Çalarken davul-zurna; İki turna vurulur, İnerken sazlıklara... Yorar beni ansızın, Tortum’un eğmeleri. Kırılır teli sazın, Beğenmez değmeleri... Ansız düşer dilime, Bir zigana türküsü. İşlemiş mendiline, Yar tutar benle küsü... Harput’a düşer yolum, Çayda çıra yüreğim; Uzaktan gelir balım, Yoksa Anzer’mi yerim? Mardin kapı şen midir ? Bitlis kaç minareli ? Yoksa kara yas mı var ? Benim gönlüm yareli... Kaç parçaya böleyim, Anne bu yüreğimi ? Öl de, şimdi öleyim, Gerçek kıl dileğimi. Anlamadın deli kız, Karşılıksız sevdim ben. İnandı ayla, yıldız, İnanmadın yine sen. Oynuyorum elimde, Ufak-tefek taşlarla. Mum yanar kandilimde, Bursa’da akşamlarla... Bir kere olsun anla, Yorma beni deli kız ! Kaş üstünde oyanla, Gel bana yıldız yıldız... Hayrettin YAZICI |
Ah deli kız ah diyesi geliyor insanın okuyunca...
Kaleminize ve yüreğinize sağlık...