Usandım
Burda şafak attı orda attı mı
Günahı örten geceden usandım Güneşli günümde kara tutuldum Zifire aydınlık aydan usandım Tenimde taşıdığım candan bıktım Gönlüm fakirdi sarayları yıktım Gönül ocağında Nemrudu yaktım Safı bulanık ol yardan usandım Şifa istedim bulunmaz dediler Bir köşede ölüme terk ettiler Hani hissetmezdi tendi ölüler Tabuta el veren koldan usandım Haraç mezat satılır mı ya insan Bilmez mi iki satır tatlı lisan Kurulur elbet ya terazi mizan Canım almaya koşandan usandım |
Biraz köz , biraz duman ve kül
Ya Yangın ? Öldükten sonra bile
Söylenememiş ( güzel) sözler taşıması hiçte kolay değildir mezarına bile yük olur ..,.
Şimdi bir teşekkürlük cevap neyi anlatabilir ki?
Çok anlamlıydı şiir,hep saygımızla.