sahne.ne zaman yeni bir şeyler düşünsem şiir olacak korkusu sarıyor odayı karanlık. kendini gösteriyor kemiklerimden sıyrılan sesler iri bir ağrıya dönüşüyor duvarda çiçeklerin gölgesi dudağımın kenarında. kahvenin şımarık sızısı haddimi bildiriyor gibi. acı bir şeyler tutuyor beni oturduğum yerden devam ediyorum delirmeye kalbim. zencefilli bir şeyler istiyor "tutamıyorum zamanı" aklıma sadece Müslüm baba geliyor saçlarımın dibinde uzun uzun sohbet ediyoruz şiir olacak korkusuyla gülme istersen ... |