BU BENİM MASALIM
Her geçen gün yüzü su gibi olan annem
Diyor ki ağlama ! fesleğen kokan elleriyle ovalıyor sırtımı , Yüreğimin en derin köşesinde suskunluğu,mu yakalayan, terlikleri ni giyerek kovalayan Annem ! Diyor ki susma! Gitmek istiyorum bu diyarlardan, çantamı koluma ,acılarımı içine ,kederleri mi yerlere düşüre düşüre gitmek istiyorum Kış gibi bir sabahın buzlu yolların da Çiğ gibi düşüyor önüme annem Diyor ki gitme! Hatalarım tutuyor yakamdan Duvarlara vura vura Sırtıma bir yük gemisi yaslanmış Kıyılarım da incinmiş hayallerim Batacak bir sahil arıyorken Aynaları koyuyor önüme Annem! Çocuklarım ile el ele Hikayemi okuyor yüzüme Diyor ki bu eser senin Şimdi hayat sigortası yapılmış bir şiirin yazarıyım Bu benim masalım siyah ve Beyaz Ayşe Caniberk Gümüş kalpler Dost yüreklerden (İDRİS ESEN) hocam Derdi-yoklar bu dünyadan geçmedi Hiç bir insan kaderini seçmedi Fâni dünya kulun çile girdâbı Âdemoğlu gam çekmeden göçmedi" İ. Esen |