SENİKimseye el ayak etme kendini, Ateşin üstüne tutarlar seni. Çevirsende tarlasına bendini, Boz bulanık sele katarlar seni. Akılsıza akıl olsan, baş olsan, Onun için tehlikeye döş olsan, Öğününde ekmek olsan, aş olsan, Besmelesiz yiyip yutarlar seni. Zenginin elinde olursan araç, Tahsildar misali keserler haraç. Biri de demez ki; kul kula muhtaç, Peşinen orada satarlar seni. Dile düşsen akıl veren çok olur, En yakının zor gününde yok olur. Her cümlesi ucu sivri ok olur, Koca bir boşluğa atarlar seni. Leylican & Leyla Yıldırım |