PARAPARA Âdemi kendine kul köle edip Nefs-i emmâreyi kandıran para Bir çoban misali beşeri güdüp Çamura çaylağa bandıran para Düşman kapısını çaldıran odur Zenginin yüzünü güldüren odur Yoksulu acından öldüren odur Onulmaz dertleri onduran para Para konuşunca adalet susar Utanan insanlık her gün kan kusar Katili affeder mazlumu asar Kadıyı kürsüden indiren para Kardeşi kardeşe hasım eden o Dostunu düşmanla hısım eden o Ölen insanlığı resim eden o İnsanın başını döndüren para Girmediğin evde kazan kaynamaz Aş pişmezse eğer kaşık oynamaz Sana tapar oldu nice beynamaz Kalpleri karartıp sindiren para Beslenirsin fukaranın etinden Ayrı düşürürsün helal sütünden İndirip âlimi ilim atından Cehlin merkebine bindiren para Çokluğu zakiri yoldan azdırır Yokluğu fakiri candan bezdirir Muhanete muhtaç edip gezdirir Nice ocakları söndüren para Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ Fotograf internetten alınmıştır |