Bir akşam üstüNe alman atı ne çıkrıkçı yokuşu Bir akşam yuvarlanıyoruz Kişnedikçe polonyalı ihtiyarın elinde kızılcık Müthiş bir anafor Şu pis kuyudan dökülen aklımız Ne aforizması ne abı hayat Mityanın elinden ölecek Şehvet düşkünü babamız Ben ve alyoşa Dip diri etimiz dipdiri gözlerimiz Eşeledikçe paltosunu moskofun Yuvarlanıp taptaze çürüyeceğiz Kuzey ışıklarına bölünüyor Yarısı ugursuz gecenin Kayın ormanları arasından geçiyoruz İşte şu ışıklar çoçuklar Şu ışıklar kucaklıyor Paristen etimize düşen sarnıcı Giyotinin kesmediği sakallar yeşeriyor Hani cennet desem Buranın biraz batısında kalıyor . |
eyvallah
güzeldi yine
kaleminize esenlikler olsun