bazen. (remember)bardağı taşıran o son damlayım bekleme beni bazı ağaçları aşıp geldiğinde anlayacaksın yerinde boşluğun gemisi ve sen o gemilere binip gideceksin bir orman kayıkcısı gibi unutulmuş eski insanlara en eski tarihlere dinle ya da dinleme insan yorar Martha insan dönüp durdukça yorulur dünya. senin içinde bir yerlerde uzun zaman önceydi sen uyumsuzlar ülkesinden gelen o yabancı duygu içinde bulunamadığın güneşin gölgesi kendini bende yok etmeye gelirdin "remember" baş harfinin en tepesinden karşı tepesine kadar düşmek için yer arardın kalbinin bir taşı hep eksikti göz hizanda hep bakamadığın bir gökyüzü yıldızlar sancı vermek için parlardı karnının üzerinde ayrılığı düşünmenin ağrısı her duyamadığın yerde aynı kuş sesleri o kuş sesleri sana ait degildi o yağmur damlası toprağın kokusu ellerinin üzerindeki yara sırtındaki yükseklikten gelirdi anlamıyorsun Martha hayat dudaklarından çıkacak o son yolculuk nereye uzandığı belli olmayan yanına alacağın üç şeyden birisi umut olsun gerisi teferruat bak başıma bağladığım o mavi yemeni ucundan sarkan mor gözlerine inandırmaya çalışıyor gözlerimi konuşmak için var olmuşken üç yaşından beri kadere inat susmak istiyorum yaşamaktan daha beter bir şey varsa uyandır beni hiç telaşım yok sorgu odalarımda sadece aceleye gelmek istemiyorum sonra canın isterse biraz ağaç çiz ellerime kuşları olsun hıncımdan kokla sonsuza dek sonsuzluğa denk . |
Her zaman şiirsin
Sevgiyle