neredeydiler
sen neredeydin..!?

unutulan bir hatıranın peşine düştüm.

çekip gitti rüzgâr.
çekip, elini eteğini
beni sürüklemekten yorgun düştü
rüzgâr...

şimdi kim bulur kayıp beni
kim değiştirir göçebe kaderimi.

karanlığa bakıyor gözlerim
içinde yemyeşil karanlıklar
içinde yemyeşil gidişler
içinde yemyeşil kayboluşlar...

aşk bitti sanırım
söylenmeyen sözler kaldı geriye
"seni seviyorum" gibi
ya da "özledim" gibi...

köşe başlarında gün batımları
kahve tonlarında ahşap masalar
ve kokusunu unutmanın mümkün olmadığı
bir fincan kahve...

en çok uzaklar
en acısı
uzakların barındırdığı hasretler...

utanılacak birşey değildi ağlamak
sevmek kadar yürek burkmazdı çünkü.

için ağrıya ağrıya ağlarsın da
kimseye zararın olmaz

yıkar tarumar edersin gözyaşlarınla bir şehri,
kimsenin gıkı çıkmaz.
ağlamaktan canın çıkar yorgun düşersin de
bir soran olmaz...

dedim ya!
şimdi sus diyorlar bana
sus...ağlama...

peki
kötü günümde neredeydiler..?
sen neredeydin......?