Her şeyi bir kenara bırakıp
Bir ihtimal gelişine sığındım
Engel olamadım gururlu hasretime..
Bugün gönlümü hoş tutmak istersen
İmkansız olan bir rüyaya yatman gerek
Yüreğimde ki seni, hiç kırmadım
Her günün akşamında
Yokluğuna alışabilirim belki
Sensizliğe isyan edip kadeh kırabilirim
Sesinin çok uzakta olması acıtıyor içimi
Biliyorum ki
Senin en öldürücü silahın suskunluğundu
Sen beni bu silahınla vurdun
İşte en acı olan, canımı acıtan unutulmak
Kime yakışır unutulmak,söylermisin
Senin de yüreğine yakışmıyor
İnan ki sana,ne bana yakıştırmadım bu duyguyu,
Ben sana ihanet etmiyorum
Sen de bunu çok iyi biliyorsun
Benim kırgınlığım aşk’a...
Lütfen sen üstüne alınma

Bu aşk bu kadar belirsiz, karanlık,
Bu kadar acımasız,bu kadar siyahtır?
Görmediğine inanması insanın
Gittiğine de inanmamasıdır
İçimizi ıslatan her yağmur tanesi
Bir melek indiriyorsa yeryüzüne
Onlardan bir tanesinin sen olduğunu umuyorum
O yüzden tepeden tırnağa ıslansam da aldırmıyorum
İçindeki güzelliğine inanıyorum
O yüzden üşümüyorum
Uzakta olsan da
Sıcaklığın sarıyor tüm bedenimi
Tutunabileceğim senden başka kimse yok
Senle geçirdiğim her dakikalarımdan
usanmadım
Isınabilmek için onlara sarılıyorum
Anlamsız ve cevapsız sorular
hınzırca sırıtsada
Ben onları görmemeye çalışıyorum.
Düşlerim uzak gibi görünüyorsada
Belki de görmeyi çok istiyorumdur
Aç gözlerini desem kapatacaksın
Sen yine de kapatma gözlerini!
İkimize bir demet papatya aldım
Ama bakmadım falıma...
Gözlerimi gözlerine verdim
Gözlerimdeki hüzün bile seni özlemiş
Onlarda itiraf etti sonunda
Düşüncelerim gururludur benim
Gelsen,gururumu unutup sana koşarım
Sustururum içimdeki isyanı
Bu kaos içinde,güneş gibi doğup
Isıtırım bu yine de içinde olmadığım yüreğini
Sevinçten ağlarım bu defa
Mutluluk sarhoşu olmurum
Gelseydin,dokunacaktım yüreğine
Ama gelmedin, gelemezdin
Belki de hiç niyetin yoktu
Belki de mazeretin vardı
Ben galiba yine yüreğimi kandırdım
Onun için,kendim için son kez ağlıyorum
YEŞİLIRMAK