"Gel" de n’ olur sevda yarısı!..
Hasret kaldım bu sesine.
Bırak ihanete uğrasın bütün umutlarım!..
İste mühür vurayım kaderin cilveli bûsesine.

İlk kez masalların yalan olduğunu sayende fark ettim.
Ninnilerin büyütmediğini...
Ağlamanın fayda etmediğini...

Çok özledim o hülyâlı bakışını.
Benliğimi çürüttü yokluğun.
Tersine çevirdin hayatımın akışını.
Ay ışığında yandım.
Deryalarda kurudum.
En tatlı meltemlerde sallandım sağa sola.

Biliyorum...
Dalgalıydı gönlüm biraz.
Tahammül edilecek gibi değildi.
Ama şunu bil ki;
Arza mağrurca bakan başım, tek senin önünde eğildi.

Şimdi bu hayatın üstünü tek başıma nasıl öderim?
Unuttum dediğin yerden nasıl devam ederim?

"Gel" de n’ olur sevda yarısı!..
Engel olamaz zaman.
Hiddetime demir parmaklıklar dayanmamış ki.
Zembereği kırarım inan!..

İbrahim Halil MANTIOĞLU