Farkındaysan son günlerde,hiç mecalim yok yazmaya.
Dünya gözümde bir çile,Çeker dururum boşuna
Ne ümit var ne de hayal,başladım yine kızmaya
Bataklıklara da Hüzün,eker dururum boşuna

Dilinde suskun "la havle,ruhumda apayrı yangın.
Dört bir yanım kuşatılmış,sanki pusu,sanki mayın.
Senden bile vazgeçtim ben,alev kızıl saçlı kadın
Her gün kanlı göz gaşımı,döker dururum boşuna.

Bi çareyim kahırlarla,yazmaz kalemle kağıdım.
Arşı alaya yükselir,feryat figanım ağıdım.
Divanlarda kabul olmaz,tehirlerimle bağıdım
Fırtına boran tufandım,eser dururum boşuna

Gelse yine aydınlansa,doğsa geceme haleler.
Bitse keder elem tasa,onca kahırlar çileler
Eksik olmuyor başında,yalan dolanla hileler.
Mecnun gibi divaneyim,gezer dururum boşuna

Leyla sandım bela imiş, yokmuş Aslı’nın da aslı.
Geçmiş gitmiş hayal gibi,kalmamış sevdalık Faslı.
Bir kalem var ucu isli ,bir tarafı dökük paslı.
Mutluluğun toblosunu,çizer dururum boşuna.

O’nda sandım kerameti,O’nda sandım bütün hüner.
Dedim bu gün gitti belki,ertesi günlerde döner.
Hani oydu yüreğe su,ömrüme yön veren fener.
Kadehleri şişeleri ,dizer dururum boşuna.

Olmayacak hayallerin,düştüm ardına peşine.
Bende şaştım bu feleğe,aklim ermiyor işine .
Parçalıyor elleriyle,taktı bırakmaz dişine.
Yüreğimi de yok sayıp,üzer dururum boşuna