cennetterk
bilmek istedim
ve ayrıldım evim sandığım o zamandan toprak kazıyorum göç düşlüyorum anlamlar peyda edip iştahla mitosu insana çeviriyorum bilgiyi şiire böylece tesellisiz kalıyorum (...) dertsizlerin yüzleri boşluk yığınları geçiyorum bu şehir hastalık geçiyorum artık var olmayan birinin sesi geçiyorum ne çok özlemişim kendimi bu kafkas şarkı başımda cellat gibi sarıyorum sarsıyorum bu dilsiz çerçeveyi kelimelerden çıkmaz sokaklar geçiyorum eskiden olsa korkardım geçiyorum daha ne kadar ayık kalacağım geçiyorum bir yara uyanmış acıyor uyanmış halkına acıyan tanrılar gibi tanrım akkad argosunda zaman neolitikte eflatun ölü dillerinde bir yaşam heyecanı arıyorum hırsla din değiştiren masalların (...) ve öylesine gözlerini hatırlatan bir yer hatırlıyorum denizi olmayan şehirler uykularında neler sayıklar bilmek istiyorum bilmek istiyorum. |
ne yücesinn kalem