Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Rezil Uyku - 20
İbrahim Çelikli
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 365 okunma
 Rezil Uyku - 20
“-ordan gardaşıma deyen
ulen bi bakdıydıım, ana yeminossun şartossun o yerler yeyesice.. nalet ukubet, nusubet nassı ordan kepene(ği), ekmek çıkısını, suyu filene unuduymuşuyun aklım depemden çuvdu ğetdi yeminossun yes etdim bi seğirdimine(n) bi elden bi ele seğitdim emme nası(l) çalının-gayanın üsdünden uşmuşuyun çalının garaltısındağı yosunnu gayaya basmışıyın ayağım gayınça barabar sürçülüp gedeyazmışıyın el-le! anasını avradını, yedi ceddini, sülalesini dinini-imanını, südünü sümü(ğü)nü “yeğe”!; Şaban Emmi’nin gök-gözlü baya bildiğin “yeğe” goyun gene .. ha olan aklım höyle çuvdu ğetdi namert olasıca “yeğe” kökü kökmeği kesilece de cibilliyeti guruyasıca adı batasıca Şaban Emminin yeğe şişeği zati olmuşu-olcağı alt tarafı bi belik goyunu varıdı ele yedi ceddini, ha olanca aklım çuvdu-ğetdi-vardı gök dinini imanını zati oldu bitti se(v)men gökgözlü malı ele ezzatını, . neye dersen bizim o(ğ)lan; gökgözlü i(n)san da.. mal gısmısı da yeğe olur taha doğrusu yeğe olmayanı yokdur, şeytana herşeyden yakın olu(r) bu yeğe guzuykana anasının aya(ğı) gırılınça, seyikletmişler de anasıynan evde galınca barabar bu “ele gelmiş” biliyon mu? merada güderken bile ötekinner yayılırdı da bu elininen besle diye dikili(r) duru(r) annacında bi derdim sanki “deli toklu” .. haralda yeygiyi çıynamasın deye çelene ot sermişler, hatılda-batmada yeygi vermişler ondan arbılmaya maraklı, ellehem Mırı’nın yeğe şeremetin yalabığın teki anasının gözü “donuz ölüyün donuz körü” Alla(h)p da belanı versin imii! vay gahrolasıca aykırılamış, yantırılamış getmiş taa Gayaca-ağıla varmış ganelden atlamış obanın ağacına arbılmış ne zaman varmış da nassı arbılmış dalını budağını eğşemiş tiyeklerini yemiş ağacı ğomamış ben olsam da yeminne mehremet etmen, çeker vururun, gatil olmak işden deği(l) valla ana namerd olasıca anaa! ele! namerd olasıcanın malı maşatı ele! Aklım depemden çuvmuş ğetmiş efe merada otun köküne gıran mı ğirdi de köküne kökmeğine gıran giresice boynu altında ğalasıca da canı çıkasıca ta getdin vardın bi döyüsün harımına . len heş goyun arbışır mı? geçi ğibi! yeğe olunşa arbışıyoru demek ki “hinci bi ğören olcak” desen böyle böyle tangaza ederler inanmazlar da, duyannar da beni has-öz yedirdi sanır, bekçi-mekci ğörse dutar-gapar mıhdar ceza salar bi ğoyun parası alır benim elin dikili ağacına ne gasdım mar benim ovada iki cızım yerim mi var da ne bileyin kimin ovada almalıklar el bana “bolatan” deme(z) mi goyunun ağaca arbıldığı görülmüş şey mi .. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Rezil Uyku - 20 şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 22.11.2023 11:54:15
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 365
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.