GÖNÜL
Ömrünü yolunda kurban mı sandın
Bu zindan kuyuda bir sen mi yandın Bir tatlı gülüşe nasıl da kandın Tutmayan dallara konarsın gönül Yeşermeye hasret çiçekler ektin Erenler katında çile mi çektin Yekpare zamanın içinde tektin Nedamet narında yanarsın gönül Kıvılcım harlanır esen yellerde Açınca çiçekler yaban ellerde Viraneye dönüp ahraz dillerde Eksik bir aksanla anarsın gönül Arife ÖZDEN |