ŞEHVANİ DUYGULARIN KÖLESİ
ŞEHVANİ DUYGULARIN KÖLESİ
hani insandır ya sevginin kölesi düşlere gark bir kalbin feryadına kulak vermeyen nadan’a sorsan adına aşk der oysa yaşattığı iğrençlikle şehvani duyguların kölesi zavallı ezeli karanlık emeli eksik ebedi yok ki ahlaksızın bu yüzden ağustosta bile üşütür yüreği çatlatır dudaklarını aşkta susuzluk vaadi eğreti bir aşk ya pezevengin koca kızıl çam ormanında piç bir aryantus gibi sırıtır bu yüzdendir bakışları donuk dilinde kekremsi bir tat belki de gözlerinde yakmak gerek yeşili olmayan çorak ormanları sen rahvan adımlarla yürürken aşka sanki onlardır dolu-dizgin ahlaksızlığı şiar edinmişler bir kere ve onlardır sanaldan nice umutları karartanlar ve onlardır şehvani duygular uğruna tanrıyı satanlar sırf bu yüzden sadece temiz duygularla çığırlar açıyorum ey ruhu kendinden temiz olan emin adımlarla yürü aşka Efkan ÖTGÜN |