Yara KabuğumGözlerin içine düştüğüm dipsiz bir kuyu. Gözlerin hasret. Gözlerin pervanesini yakan bir ateş. Gözlerin Çingenelerin dans ettiği kaşlarında ki keman sesi. Gözlerin bir kır bahçesi. Her kirpiklerini kırpışında etrafında menekşelerin açtığı kalbimin koncası... Gözlerin hiç uyanmak istemediğim bebeklik uykum. Gözlerin çocukluğum. Gözlerin beyaz yakalı okul önlüğüm ve ilk düştüğüm patika yolum. Gözlerin asi gençliğimin üzerine hep isyan yazdığı karanlık sokak duvarları. Gözlerin ilk sarhoşluğum. Gözlerin yağmurum. Gözlerin yaprakta iki çiy tanesi. Gözlerin umudum ve hep diri tuttuğum bir Anka’nın kül karası... Gözlerin Artvin Terminali. Yalnız bir çocuğun hayata yolculuğunun ilk kalkış durağı. Gözlerin Kale dibinde girdap etrafında kainatın döndüğü. Gözlerin baharda Borçka dereleri kuytu ağaç diplerinden akan. Gözlerin Cankurtaran’da sis ve duman sigaramdan savrulan. Gözlerin Hopa’da deniz kokusu. Arhavi’de çifte köprü. Çavuşlu’da çay molası ve hayallerim gün batımı sonrası. Gözlerin mintanım yırtık kotum. Tahta bavulumda annemin katladığı eski yeşil gocuğum... Gözlerin İstanbul’da bir semt adı. Boğaz’da sıcak bir simit. Gülhane’de ceviz ağacı. Gözlerin toprakta gölge. Suda yakamoz. Gökte Samanyolu. Gözlerin iki yarım bir doğru. Gözlerin bir şiir. Bana en yakın herkese en uzak. Gözlerin ikimize kurulmuş bir tuzak. Gözlerin; ilk kez soluşum.. Gözlerin; yüreğime yapışmış en son yara kabuğum... @_ahad____ |