4. Duvarın ŞiiriŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiir sadece sağlam olmayan, eti çürümüş bir insanı andıran şekliyle biraz da yalnızlığımızı anlatan bir duvara yazılmıştır.
Kardeş zeminler üzerine dikilmiş,
Boydan fotoğraf çektiren Bir deve kuşu gibiydi Odamın duvarları. Şu birinci duvar; Kapı var dört de birinde İkinci duvar kaplı, Altı bölmeli iki pencereyle Üçüncüsü İse öylece bir duvar Geniş, sağlam, acısız Sonuncusu benim en sevdiğim Annesiz bir kedi kadar yalnız. Zayıflamış, sayılan tahtadan kemikleri Dışarıdan bakınca çeviriyor odayı hapisliğe Ama içine girmeden bilinmez, Dışarıdan ne gösterdiği dünyanın. Duruyor tahta kemikler Demir parmaklıklar gibi Gecenin bir yarısı karşımda. Bakıyorum sanatsal bir merakla On parçaya ayrılmış Tahta kemikleri andıran demir parmaklıklara Demir dediğime aldanmayın. Bana göre sağdan üçüncüsü, Akciğer kanserine yakalanmış, Bir teyzeye benziyor. Teyze ölürse, Adı kalmaz 4. Duvar Ve kardeşlerinin de öyle. Ayrılmaz bir bağla bağlanmışlardı. Belki biraz toprak, su, kireç. Bu yüzden onlar için, Ölümcül bir anlamı vardı ayrılığın. Ölüm... Öylece düşündürecek bir kelime. Bu ise bir cinayet. Dışarıdan bakanlar diyecek, Katil 4. Duvar. Hatta daha olay olmadan, Vurulacak damga. Yüzüne yüzüne zavallının Sonuncusu... Yani benim en sevdiğim. Kadere mi yenilmişti? Yoksa kader mi denmişti? Eninde sonunda yaşanacak olan geleceğe. Yaşamaya hakkı yok muydu? Sadece insanlar mı yaşardı? Bir deve kuşu mesela Bulunamaz mıydı Bu korkunç, ölümcül dünyayla Aynı karede? Oysa kardeştiler. Yedikleri içtikleri birdi. En az diğer üçü kadar günahsızdı. Tanrı tanımamazlık etmezdi. Aynı odanın etrafını çevirirdi hepsi de. Hep aynı yere bakıyorlar demiyorum. Ama baktıkları yerin sonunda, Değerdi yine bakışları kardeşlerin. Dedim ya Sonuncusu hastaydı!! Benim en sevdiğim. Akciğer kanserine yakalanmış, Bir teyzeyi andırıyordu. Ne çok severdim onu Gece yarısı tahta kemiklerden izlerdim. Gösterirdi bana içindekileri. Sırt dayanmazdı. Dost olmazdı. Çünkü gösteriyordu, Tüm güzelliklerini dünyanın. Şeffaftı, her şeyi Apaçık ortadaydı. Kalmamıştı duvarlıktan bir haber. Sevgimle yaşatırdım 4. Duvarı. Gece hep ona bakardım. Kurardım en güzel hayallerimi. Bir film şeridi gibi, Geçerdi on perdede hayat. Sevgiye inanıyordum!!! İyileşirdi. İyileşirdim. İyileşirdik. |