Adımı sorsanız diyemem ammâ
Tarihler, destanlar yazabilirim.
Taşı taş üstüne koyamam ammâ
Küfr’ün oyununu bozabilirim.

Sorma beyim, bilmem Fen’i, kimya’yı
Anlamam bölmeyi, parçalamayı
Kimin kanı bozuk, kim adam soyu
Bin fersah öteden sezebilirim.

Belki dizim tutmaz, gözlerim görmez
Bilime, tekniğe pek aklım ermez
Şeytan kolay kolay aklıma girmez
Gizli düğümleri çözebilirim.

Hakimle, savcıyla işim yok benim
Ezelden adildir, bozulmaz genim
Ben Nene Hatunum,ben Hak düzenim
Gönülden gönüle gezebilirim.

Gözlerin önünü kapatır pürçek
Göz değil, gönüle görünür gerçek
Bilsem ki zulümün sonu gelecek
Kendi başım olsa ezebilirim...

Yer gök arasında olan gizleri
Ruhsuzlar göremez bedensizleri
Hak davaya yan bakan kem gözleri
Çıkaramasamda çizebilirim...

Bir değil, bin yaram olsa aldırmam
Gizli sarar, düşmanıma bildirmem
Açlıktan ölürüm,küfr’ü kaldırmam
Ancak mezarını kazabilirim.

Aramıza girip nifak salanın
Bir bütünü bin parçaya bölenin
Tutup yakasından yüze gülenin
Atıp maskesini, kızabilirim...

Âlem bilsin, kimseyle yok sorunum
Vatan namusumdur, bayrak onurum.
Dostu da, hasmı da iyi tanırım
Hepsini hizaya dizebilirim.

Yıkılsın zalimin kibir kulesi
Darmadağın olsun çürük kalesi
Derlerki; kurt olur, kurdun balası
Karşıma çıkanı üzebilirim.

Cahilin kalbine yük olur ilim
İmanın gücünü çözemez bilim
Batılın duvarı olsada kalın
İğne deliğinden sızabilirim.

Nasûh’un gönlünde içten yakarış
Mansûr gibi yok olup Hakk’a varış
Deryalar, denizler bana bir karış
Kulaç atmadan da yüzebilirim.

Adım, sanım yoktur, özde gizliyim
Sen değil, ben değil, bizde gizliyim
Hasret ateşiyim, köz de gizliyim
Yanıp kül olsam da tozabilirim...

Kalptedir cesaret, değil sakalda
Hicranî’yi küçümseme bu yolda
En ufak bir şüphe varsa akılda
Gönül süzgecinden süzebilirim.

Nuriye Akyol (Hicranî)
17/2/2022