BAHARI OLMAYAN SOKAK
Sana çıkmayan yollarda yürüyorum sevgili
Ne yana baksam sensizlik kokuyor Seninle olmayan yılların Soğukluğu, gönlümü üşütüyor Bir buruk söz dokunuyor yüreğime Düşlerimde kekremsi bir tat Hasret yanığı geceler Güneş rengi şafaklarda kesişiyor Kulaklarımda sessizliğin çığlığı Ömrümü tırmalıyor Yıllanmış şiirler bırakıyorum günlüğüne Kanadı kırık kuşlar konuyor Sokağına açılan pencereme Kurşunî bulutlar çöküyor şehrime Yüzümde emanet tebessümler Ruhumda ızdırap çizgileri Gönlümde bitmek bilmeyen bir kış başlıyor Arife ÖZDEN |