HoŞÇa KaL ŞiiRiMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "Insanı en çok sevdikleri yaralar "
Aslında o kadar kırgınım ki
Yorgun yüreğimle başbaşa Yazıyorum bu şiiri ... Artık hiçbir şeye şaşırmıyorum Canım o kadar yandı ki kıymet verdiklerim uğruna Sadakâti ilke edinmişken sevda yolunda Yine de hep üzülen ben oldum Bakıyorum dönüp dönüp evrenin dev aynalarına Kendimi bulamıyorum hiç birinde Şaşırıp kalıyorum uzun bir süre Ne çok kendimdem vazgeçmişim diye Artık her şeye veda ediyorum Acılara Kıymetimi bilmeyenlere Aynalarda gördüğüm bu yabancı yüze Bir çırpıda çekiyorum aradaki hüzün perdesini Ne çok özlemişim bana dair herşeyi Ne çok özlemişim kendimi Ve kendimden özür diliyorum Aldığım yılbaşı çiçekleri eşliğinde Köpüklü kahve ne iyi gider şimdi diye iç geçiyorum içimden Oğlumun elinde en sevdiğim kahve fincanım Kahve ve evlat kokusu Daha ne isterim ki Burda yazmaya ara veriyorum Bu mutluluk gözyaşlarının senfonisini hiç birşey bozamaz Hoşça kal yürek sızım Hoşça kal şiiirim Hoşça kal kendim Kendine ve ruhuma iyi bak... nagihan |
Kendimden biliyorum, 3 kere gittim yada gittiğimi sandım diyelim diyelim :))
daha bir bağlanarak döndüm, yok yok kalem aşkı bir başka...
Üç vakte kadar dön e mi, bekleniyorsun.