AH GÖNLÜMÜN CELLADI
Ah gönlümün celladı!..
Kalbime mahcup oldum binlerce kere İcra ettin üstüme haksızlığı, hakkıyla!.. Kurtulamadım kendimden Bedenim kafes, ruhum içinde mahkum Ölüm kokuyor uzandığım sedir Ellerim kumaşını dokuyor Sancılarla yarışıyorum nefese nefese Sana anlatamam ay ışığını Yıldızların parıltısını Gölgenin güzel yanını Veda ettim hepsine umutların adı konmadan Ah gönlümün celladı!.. Ömrümce eledim uykuları Kâr kaldı yanıma yüz karası geceler Kırık penceremde yağmur sızıntısı, Kulağımda eskiden kalma bir keman tınısı var... Kaç mezar kazılır bir ölümlük ömre? Kaç tabuta sığar bir beden? Hangi toprağa gömülür ya da ölmeden? Ah gönlümün celladı!.. Özür dilerim seni sevdiğim için şiirlerden... İbrahim Halil MANTIOĞLU |