BİR OLUP ÇULLANALIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu hikaye yıllardır sürüyor. Hikaye etmeme gerek var mı dersiniz? İşte böyle, ya da şöyle... Lütfen kendine göre bir hikaye yazsın bu şiire...Sevgi ve saygılarımla...
Akıl bırakmadılar sağlıklı düşünelim/ Cepte paramız yok ki yiyelim eğlenelim/ Sattıkları milleti ihya ederdi ihya/ Ellere gitti hepsi bizler kaldık hep yaya/ Avuttular hep bizi “Az kaldı sabredin ha!/ Ömür tükendi bitti ne kadar sabır daha/ Bizim çarıklar eski mintanımız yamalı/ Verilen maaşları bir günde harcamalı/ Yirmi dokuz gündeyse zil çalıp oynamalı Dayanırsın milletim senin sırtın arkalı Seneler böyle geçti biz sıktık dişimizi/ Psikoloji bozuk yormadık kendimizi/ “Ver dediler oyunu gerisine karışma!”/ “Otur kıçın üstüne çok ta fazla konuşma!”/ Oturduk yetmiş yıldır Atam gitti gideli/ İzmirli, Adanalı, Kayserili, Niğdeli/ Bolulu, Karslı, Vanlı kuzu kuzu dinledi/ “Türküm” demek suç oldu gayrisi hep ünledi/ Şehitlere ağlamak kaldı hep kesemize/ Ah ile geçer ömür tokatlar ensemize/ “Kaderimiz bu!” dedi boyun büktü eğildi/ Bu milletin kaderi vallahi bu değildi/ Hainlerle soysuzlar memleket sever oldu/ Vatanseverler ise her kapıdan kovuldu/ Bu hep böyle giderse hesap vermek zor olur/ Tuttukları dallar hep ateş olur kor olur/ Düştük birbirimize zil takıp oynadılar / Yediler geğirdiler bir türlü doymadılar/ “Yananı Allah görür” demiş atalarımız/ Yanmamıza tek sebep bizim hatalarımız Rabbim her şeye kadir elbet bizi görecek Her haltı yiyenlerin defterini dürecek Açalım gözümüzü kafayı kullanalım / “Tevekkül “ en son çare bir olup çullanalım/ |
Başka uluslar aya gitmişler
Üstelik yirmi altı yıl önce;
Zaman makinesini yapmışlar.
Kimin umurunda sanki, kimin?
Fikir güzel olsa da şiirde.
Mutlak olmalı biraz kafiye.
Memurlar OT yer, bura Türkiye.
Sovyetler parça parça dağılmış.
Üstelik hiç katkımız olmadan;
Dünyanın dengeleri değişmiş.
Kimin umurunda sanki, kimin?
Şekil güzel olsa da şiirde.
İlle olmalı biraz kafiye.
İşçiler ET yer, bura Türkiye.
Yatla Konferansı ilk mayası,
Son dünya savaşına az kalmış.
İki milyar insan ölecekmiş,
Kimin umurunda sanki, kimin?
Güzel olması için şiirde,
Kesin olmalı biraz kafiye
Riyaset BİT yer, bura Türkiye.
Devlet vatandaşın gerisinde.
İltimas, rüşvet, soygun diz boyu.
Düzeltilmezse sistem çökecek.
Kimin umurunda sanki, kimin?
Çabalar boşuna bu şiirde,
Yine denk düşmeli kafiye,
Siyaset KİT yer, bura Türkiye.
Böyle gelmiş diye, böyle mi gider.
Yeter derse millet, çekilen yeter.
O zaman yapılan, yanlışlar biter.
Soysuza, yolsuza, durun demeli…
Arsıza, hırsıza, vurun demeli.
Ki; düzen gelsin,, uysun kafiye,
Onurlular yurdu olsun Türkiye.
Ilgın-1994
*************************************** selam ve saygılarımla.
İKİBİN’E BEŞ VAR ÖĞRETMENİM
Geri kalmıştı cennet Türkiye’min.
Eğitim savaşına gönüllü katıldık.
İkibin’e otuz üç kala, gereğiydi sevmenin.
Her bir neferin göğsü imanla dolu.
“Hayatta en hakiki mürşit ilimdir.”
Yolumuz, önderimiz Atatürk yolu.
Hayatımızın baharında idik.
İşin başında olanlar;
Şu kadarcık ücret verdiler.
Bütçe imkanları,
Kusura kalmayın…
Gayrı safi milli hâsıla üç yüz dolar,
Dediler;
Ey fakir milletin fakir öğretmeni,
Kısıtlı tut yemeni, giyinmeni.
Karın tokluğuna çalıştık, heder olduk.
Sene doksan dört, ikibin’e beş var,
Halsiz düştük siperlerde, gider olduk.
Çıra gibi yandık tükendik;
Şavkı vurmayan dibine.
Çocuklarımıza gün göstermedik.
Yaşamlarımızın hazanındayız şimdi.
İşin başında olanlar;
Ücretimizi ekmek parasına indirgediler.
Bütçe imkânları,
İsterseniz…
Milli gelirimiz yedibin dolar,
Demeye getiriyorlar;
Ey gönenç milletin yoksul öğretmeni,
Emekli sandığı iflasın eşiğinde…
Ayıp mı olur,
Rica etsek erken ölmeni.
Sanki kaderimiz enbiya kaderi,
Ahirete azık ettik kederi.
Ilgın- 1994
hacı ali tarafından 11/23/2008 12:59:48 AM zamanında düzenlenmiştir.