GÖNÜLLER DOLUSU SEVGİLER SANAAşık Veysel’e Gönüller dolusu sevgiler sana Kavgalardan uzak kalan Veysel’im Bu koca milletten övgüler sana Anadolu diye ölen Veysel’im Yaşın yedi görmez olmuş gözlerin Gönülden gönüle gezmiş sözlerin Niceleri sürmüş senin izlerin Milletine rehber olan Veysel’im Uzun ince yollardayız beraber Baş üstünde kollardayız beraber Bülbüllerle dallardayız beraber Kendi giden adı kalan Veysel’im Anadolu yaylasında adın var Mısra mısra her petekte tadın var Her neslin gönlünde bitmez yâdın var Buram buram vatan kokan Veysel’im Karanlık dünyanda görmeyi bildin Deste deste güller dermeyi bildin Zamanı gelince yermeyi bildin Gözleri yok ama gören Veysel’im Toprağa dost dedin bağlandın kaldın Çok ince düşündün derine daldın Her türlü isteğin topraktan aldın Dost dost diye ömür veren Veysel’im Aşıklar yolunda dolanmış durmuş Dert ile inlemiş tele berk vurmuş Seni bulmayınca sazından sormuş Bize göre teli olan Veysel’im Tenbele miskine asla gülmedin Senlik benlik kavga nedir bilmedin Hoş gördün insanı sırtın dönmedin Halka ‘Hakka’ çalış diyen Veysel’im Aylar geçmiş yıllar geçmiş son olmuş Veysel gitmiş adı kalmış ün olmuş Gönülden dostluğa uzanan kolmuş, Son halkası zincirlerin Veysel’im |