DESTANLAR SÖYLESEM AZ GELİR SANAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Vatani görevimi Kıbrıs’ta yaptım. Bu süre içinde Çilekeş Kıbrıslı’ları tanıdım, çok sevdim. Onlar da beni sevdiler. Son günlerde Kıbrıs üzerine oynanan oyunlar, yapılan ufak hesaplar canımı yaktı... eeee, işte böyle... Yavru vatan yalnız ve çaresiz, Kıbrıs Türk’ü sahipsiz. Ora bizim vatanımız, sevdamız.... Bu sevda dile gelmiştir inşaallah...
Destanlar söylesem az gelir sana... Bitimsiz sevgilerin var senin Bitimsiz özlemlerin Ve sen dalgaların kucaklaştığı Akdeniz’de yalnızsın. Yıllar sarmamış yaralarını Didiklemiş, yalnızlık kader olmuş Kıbrıs’ım vatan kokar. Kardeşlik üstüne Dostluk üstüne Türküler söyler. Buram buram Anadolu kokar Buram buram Kıbrıs’ım. Destanlar söylesem az gelir sana Şiirler okusam ölümsüz Masallar anlatsam biteviye Az gelir sana Kıbrıslım Az gelir sana... Gün oldu devran döndü Yetişti umut imdadına Başakların boy verdi Selam durdu kızgın güneş Selam durdu asırlık çınar Daha da büyüdü, Selam durdu bayrağına. Güzellerin Girne yollarında Güneşe yürüdü. Tutsak dağların ardını dövdü Hür gözlerin... Bir yürek bin oldu Bir can bin Yürüdü ardınca... Bütün alem Beşparmak Dağları’nda Seni gördü. Kader kahpesi dün ördüğü ağını Ay-yıldızın kucaklaştığı göğe inat Yeniden dürdü. Güllerinden gönüller fışkırdı. Ak sütü anaların Mücahitler sofrasında renk buldu,. Katık oldu Girne Kalesi’ne çekilen bayrak Uzandı sonsuza Yol oldu. |
Bitimsiz sevgilerin var senin
Bitimsiz özlemlerin
Ve sen dalgaların kucaklaştığı Akdeniz’de yalnızsın.
Yıllar sarmamış yaralarını
Didiklemiş,
yalnızlık kader olmuş
Kıbrıs’ım vatan kokar.
Kardeşlik üstüne
Dostluk üstüne
Türküler söyler.
Buram buram Anadolu kokar
Buram buram Kıbrıs’ım.
Destanlar söylesem az gelir sana
Şiirler okusam ölümsüz
Masallar anlatsam biteviye
Az gelir sana Kıbrıslım
Az gelir sana...
***
Sevgili Fahrettin Dönmez, Can Dostum, Değerli Kalem,
Sayfanızı ziyaret edeyim, dedim kendimce...
Ve rast gele bir şiir seçtim, duygularınızın demlendiği satırlarda özlendi yine dostluk.
Vefanıza ve sadakatinize nasıl saygı duymam, nasıl?
Unutulan değerlerimize, milli ve yitirilmiş duygularımızı anımsatmışsınız...
Kıbrıs'ımız, canlarımız, tarihimiz ta uzaklarda ne kadar yalnız, ne kadar terkedilmiş bir durumda...
Bu benim içimi acıtıyor, elim kolum bağlı ve "ne yapabilirim ben?" sorusu içimde beni üşütmekte...
Gerçekten "destanlar yazılsa azdır"
Orada, evet taaa uzaklarda bir parçamız durmakta ve biz ona sahip çıkmalıyız,
Özellikle çirkin ördek ve üvey evlat gibi sancı çekerken şimdilerde...
Yine üşüdü içim yine....
Can dostum,
Yüreğine sağlık, anımsatan kalemine sonsuz teşekkürler...
Sevgi ve ışıkla...