Nazım’dan Ruhi Su’ya

duydum ki;
toplanmışsınız büyük ozanlar
toplanmışta bir sohbete dalmışsınız...


eyy, Nazım,

’dört nala gelip uzak asyadan
akdenize bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket bizim’
diyorsun, mavi gözlü dev adam


’şen olası türküsü
dost kokulu, dost selamı türkiye’
diyor, üstad Enver Gökçe


’ne dörtyüz aslana
ne şehmuz aslana
ılgınlara sazlara borçluyuz
biz bu toprakları
birde yavşana’
diyor o gür sesiyle
bam teline basarak
büyük ozan Ruhi Su


gülüyor, kara gözlerle
Hasan Hüseyin Korkmazgil
kızılırmak çağıltısıyla
acılara tutunup
acıyı bal eyleyerek
sıratı yol eyleyerek
haziranda ölmek zor derken
okuyor bir yandan da
koçero vatan şiirini


ard arda kaç zemheri geçti bilinmez
kurt uyudu, kuş uyudu
bir o uyumadı
’ben anadolu’yum derken
eskitti prangaları hasretinden
Ahmed Arif...


yakılmak istendi yakamadılar
ama o yandı madımakta
otuziki can için
damda deli oynatı
zübük’ün ağzına verdi düdüğü
yaşatamadı yaşarı
kara mizaha alırken ülkemin ahvalini
hep haykırdı cahillerin ne çok olduğunu
Aziz Nesin...


ve hepsi
evet hepsi
Kuvay-i milliyeyi dinliyorlar
mavi gözlerinin içine bakarak
o buğulu sesinden
anlatırken haksızlıkları
içinin burkulduğunu görüyorlar
mavi gözlü dev adamın,

ve hep bir ağızdan
ve hep bir yürekten
ve hep bir gönülden
’it ürür kervan yürür’
diyorlar koro halinde


ahh... ah..
kimin içi burkulmaz ki,
mavi gözlü dev adam
kimin..
ahh memleketimin koca çınarları
ey memleketimin büyük ozanları

artık yok kalem tutan eller
kürsüleri ellerinden alındı öğretmenlerimin
üç etekli ak puşulu
türkü bakışlı
turaçlı kadınlarımız yok artık

memleketimin dallarında
kolon vurup hoyrat tepenler
nerde o eski türküler
nerde?

demokrasiye
özgürlüğe
hürriyete aşık olan Türkiyemden
kömür ocaklarındaki emekçimden
hürriyet için direnen yurtseverlerden
selam olsun
selam olsun size
koca çınarlar...

Celil Taş