Ben sana büyü demedim ki anne

ne güzel oynardık seninle anne,
ne güzel koşardık
serin yayla çiçekleri içinde
bir yanımız sarı başak tarlaları
bir yanımız sarı sıcak sevdalar
ben sana büyü demedim ki anne,

sen benim saçlarımı okşarken
ben senin yanaklarını okşardım
ben deli taylar gibi koşarken
aldırmadan yaşamın acı yüzüne
sen kovalardın hep anne
ben sana büyü demedim ki anne,

beni dizlerinin dibinden ayırmazdın anne,
a, b, c yi öğretirken bile bana
çocuk kaprislerime hiç aldırmazdın
hiç of demezdin, üzdüğümde seni
ne güzel uğraşırdın nazımla, inadımla
ben sana büyü demedim ki anne,

ne açlık bildik, ne yoksulluk
ne ikiyüzlülük. ne riyakarlık
menfaatçılık, çıkarcılık yoktu anne
insanlar daha bir sıcak, daha bir içtendi
gaz lambası altında öğrenirken a, b, c yi
öğrenirken Atatürk’ü mutluyduk anne

yokluklar yaşadık of demedik anne
ayağımızda kara lastik
yırtık mintan
yamalı pantolonla üşüdük zemheride
okul yolunda
sırtımızda olmadı kışlığımız
ama mutluyduk anne,

ben sana büyü demedim ki anne....

Celil Taş