AŞK-I KIYAMET
Tinselliğin sarmışken beni başucumda,
Umudum olmuştun çözülmez girdabıma, Beklerken seni hüzün baharında, Ağlamak gelmedi hiçbir an kayıp geçmiş zamanıma... Sendeki bir tılsım mıydı bu? Emsali görülmemiş derinliklerinde, Mahşer mi desem yoksa içimdeki haylaz coşkuya? Aşk-ı kıyamet mi desem sonsuz mutluluğa açılan varlığına..? |