KaderYapıştı yakama çekip gitmiyor Kara günlerime yâr mısın kader Geçiyor şu ömrüm derdim bitmiyor Bir gün güldürmeye var mısın kader. Ne hayâller kurup düştüm yollara Felek sille vurdu seven kullara Hep acılar sürdü tatlı dillere Feryatlar ettiren zar mısın kader. Issız sahralarda yoruldu düşler Gönlüm viran etti namert gidişler Hasretin sancısı kanıma işler İçin için yakan kor musun kader. Boynum bükük kaldı omuz başımda Her lokmamı zehir ettin aşımda Çok çileler çektim ben bu yaşımda Görmezsin halimi kör müsün kader. Ölmeyi istedim yine ölmedim Canıma meşk ettin daha gülmedim Mutlu yaşamayı bir gün bilmedim Sinsi sinsi vuran sır mısın kader. Asırlar bekledim kavuşmak için Gözyaşına boğdun ne idi suçum Mevsimlerim hazan bahara aç’ım Ağustosta yağan kar mısın kader. Bittim artık mecal kalmadı bende Hiç merhamet insaf yok imiş sende Hal-i perişanım oldum sayende İlmeğin boynumda dar mısın kader. İsmet BOZKURT (Dilsiz Kalem) Dost kalemlerden Vurma can evime yüreğim kanar Kalbimle birlikte ruhum da yanar Beni gören durur buz keser donar Hayra yordum lakin şer misin kader. Gönül Pınarı ***** Sen bana çok ettin, ben sana kızdım Gönlümden her geçen sitemi yazdım Seninle muhalif olmaktan bezdim Gayrı barışalım, var mısın kader.? Hûriye Hsbk Akyl **** ** Dert içinde en tanımsız izahtım Bir kere gülmedi şu kara bahtım Yıkıldı baştan başa gönül tahtım Bunlara hep sebep sen misin kader ? Hatice Kılınç |
Sözlerinizi büyük bir beğeni ile okudum,
Kaleminiz kavi ilhamınız daim olması temennisi ile esenlikler dilerim.