MoR öTeSi ÇıĞLıKLaRyangın yeri bir z’amandan geliyorum kıyamet çığlıklarını herkesin duyduğu ama saniyesinde kör, sağır, dilsiz olduğu yıkık şehrin çocuklarının kanlı gömleklerini getirdim size bu üç aylık bu iki yaşında bu yeni kundaklanmış ağzında süt kokusuyla götürmüş melekler onu bu çirkef savaşın elinden yaşamak başka bahara da kalmamış minnacık bedenlerde bir anne göğsünü siper etmiş yavrusuna kaskatı kesilmiş cehennem ateşinin içinde öyle savaş ki bu masumların canıyla, kanıyla diyetini ödediği annem kokulu mor menekşeler de ağlıyor pencere önünde matem ayazına tutulmuş gözbebekleri yavru kedilerin oysa ki sımsıcak süt verdim onlara dünden önce bugün gurbete gelince şefkâtimle ısıtamadım minnak patilerini savaş da onlar da ölüyor dedi baba kedi ... derin derin iç çektim bir süre oturduğum yerde öylece kalakalmışım saatlerce ne kadar şiir yazılsa ne kadar konuşulsa boş lafla peynir gemisi yürümüyor bunu herkes biliyor bütün şiirler ağlıyor kan yağmurunun perileriyle elele vermişler mutlu şiirler yazmak için rengârenk balonlar eşliğinde önce çocukladan çalınan hayat dolu gülüşleri geri vermek lazım eee o zaman ne duruyoruz dünya dönmüyor mu yoksa !!! nagihan |
şıirin dizelerinde yine
Çaresizlik ne kötü
Duygularina ortak oluyor yüreğim
Sevgiyle
Larmina tarafından 10/23/2023 6:39:38 PM zamanında düzenlenmiştir.