ŞilanBedenimde Derin bir hüznün onulmaz ağırlığıyla Patika bir yola düştüm Issızlığını ruhuma sardım ... Yüzümü çevirdim yorgun güneşe Başını ve sonunu anımsamadığım, annemin duaları Beni kolaçan eder gibi Hatırımı sorar gibi Lal dilime dolandı Kavuşturdum gözkapaklarımı Dehlizlerinde çırpınan ruhum Yetimliğini Sürgünlüğünü Bir kez daha yaşadı Serin bir yel değdi alnımın çizgilerine Kuzgunların Kargaların nezdinde İçimi kemiren ne kadar kurt varsa Işıldayan gölün kalbine döktüm Artık hafifti adımlarım Üşüyen parmaklarıma rağmen Kızıla evrilmiş birkaç güz yaprağı Biraz şilan* topladım Ve yine Sanki bu dünyada Pervasız bir zulüm yaşanmıyormuş gibi Avuçlarımda bir umut taşır gibi Sıcak zulama döndüm. * kuşburnu (kürtçe/zazaca) H. Korkmaz, 16-18 Ekim 2023 Sthlm |
çok beğendim .. kutlarım .