DİNLE TÖVBELİ
Çeşm-i giryân olsan kimse silemez.
Âleme ıslanmış aşkı sunarsın. Gülizar kururken, bülbül gülemez. Gülü unutursun, nâra konarsın. Bir gün kaldığında yalnız başına, Derman arayarak her gözyaşına, Sakın ha gâfilin düşme peşine, Yoksa bir gülüşe sen de kanarsın. Aldanma kalbinin titrediğine. Yangınlar dayanmış gözbebeğine. TÖVBELİ hasretken kar çiçeğine. Zemherî ayazı olsa yanarsın. İbrahim Halil MANTIOĞLU |