UYAN YUSUFŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yakub’un gözlerinin feri söndü gelmedin
Ümmetin gözyaşları sele döndü gelmedin Ne buldun ki o nûr’suz, hayâsız gönüllerde Ah Yusuf, Züleyha’yı yoksa hiç mi sevmedin.?
Uyan Yusuf!
Çık artık düştüğün kör kuyulardan Hangi Züleyhâ’da bıraktın iffetini. Kurtul, şu görünmeyen duvarlardan Yık nefsinin şetâret devletini. Uyan Yusuf! Gönül sarayına taht kurdu şeytan Firavunlar yönetir devletini. Cennet zannettiğin bu yer bir zindan Dön geriye, göster hamâsetini. Uyan Yusuf! O derin gafletinden Yeter toprağa verdiğin serini Yakup umudunu kesmedi senden Hep sakladı o kanlı gömleğini. Uyan Yusuf! Bak masumlar seni bekliyor hâlâ Ufuklara mıhladı gözlerini Kardeşlerin savruldu daldan dala Dünya hırsı öldürdü kalplerini... Uyan Yusuf! Kervan göçtü göçecek Haykır artık, duysun devran sesini. Züleyha’lar aslını kaybedecek Örtmüş hakikat’in ar perdesini... Uyan Yusuf! Sen bir köle değilsin İman’dan alırsın cesaretini Allah diyen mahzun olmaz, bilirsin Göster Firavuna ferasetini. Uyan Yusuf! Seslenmekten yoruldum Bir gaflet ki, uykunun en derini Kuyularda, zindanlarda boğuldun Kıyam seni bekler, al tekbir’ini.... Uyan Yusuf! Rüyaları şer tarafa yordular Zulme alet eylediler ilimi. Yusuf’u yemedim diyen o kurtlar Parça parça ettiler yüreğini... Ahh Yusuf’um! Devri âlemde misin? Gayrı doğru yöne çevir gemini. Dön Yusuf’um, seni görenler bilsin Henüz hiçbir şeyin bitmediğini. Nûriye Akyol (Hicranî) USTA KALEMDEN; Uyan Yusuf! Senin için ağladı baban Yakup Senin için yandı gözleri, yüreği Senin için bekledi yıllarca, sabır dolu Senin için sakladı o kanlı gömleği Uyan Yusuf! Sen ki peygamber soyundan geliyorsun Sen ki güzelliğinle meşhur olmuşsun Sen ki rüyalarınla mucize göstermişsin Sen ki Allah’ın sevgili kulu olmuşsun Uyan Yusuf! Nasıl düştün bu hale, bu zillete Nasıl kandın bu dünyanın süsüne, hevesine Nasıl unuttun ahiretin hesabını, mükâfatını Nasıl terk ettin Rabb’inin emrini, rızasını Uyan Yusuf! Uykundan, gafletinden Yeter artık bu acıya, bu ızdıraba Yakup seni bekliyor, hasretinden Dön geriye, kavuş ona, sevinçten ağla A.Nejat ALPEREN (Nejat HOCA) Görsel alıntıdır. |
Bir uyanış olacak mı bilmiyorum
Ama öyle bir derin uykuda ki Adem oğlu.
Arkasını unutmuş, önünü göremez olmuş.
Madde hırsı sarmış her yanını.
Aldığı yarayı, çektiği zararı bile görmez olmuş.
Yüreğinize sağlık
Kaleminiz daim olsun