Yabancı bana gündüzler
doğurmasın şafağı geceler
hüzün kuşatır sinemi
gönlüm yaprak döker

sararır dilimde heceler
aklımda yankılanır
cevapsız ,
nedenler
niçinler

çarpışır içimde anlamsız sorular
çoğalır kurt misali
kemirir pelteleşen beynimi
siler mi yanlışı doğrular…

geceler içinde kaybolsam
sevdalansam zifiriye
ruhumu karanlığa zincirlesem
kalsam acılarımla müebbette
orda soğuk değil yüzlerdeki mimikler
maskeler takılmıyor
rol yapmaz geceler…

şakayık gibi dikenler içinde göğersem
kıymet bilmezlerden uzak
bir başına
solana dek…

gitsem her şeyden uzağa
bulutların arasına karışsam
saklambaç oynasam
çocukluğumda ki gibi
doya doya saklansam
güneşin dokunduğu nehirler gibi
diyar diyar aksam
ummanlara ulaşsam

yoruldum artık,
payıma düşen her acıdan
kökleri zarar görmüş ağaç gibiyim
hiç cemre düşmedi dallarıma
güneş ışınlarını salmadı üzerime
dört mevsim hazan yaşadı yüreğim
siyah kelebekler uçtu kırlarımda
ben hiç bahar yaşamadım

tükendim ,
tebessümlerim eksik
kelimeler buruk
mutluluğum eğreti durur
gülüşlerim savruk

yalnızlığım konuşuyor bak,
‘’neyi yaşadın sen’’
gelip geçtiğim bu seferden…