Sensiz geçen her anı öksüzlüğe sayarım
Gönlümün kadehine dolmadığın her günü
Gökyüzünde dolaşan yıldız gibi kayarım
Yetim sayarım inan yaşayamam bugünü

Bulutlar arasından çeker alırım seni
Katık yapar aşıma yudum yudum içerim
Sen diye kilimlere çizdiğim şu deseni
Nakşedip yüreğime düğüm atıp biçerim

Kanadına binerek Kaf dağını aşarım
Karayelim rüzgârım dağların efendisi
Sen estikçe ruhumda ben kendime şaşarım
Sen gönlümün ilacı var mı senin gibisi

Yağmurları dinlerim huzur veren sesinde
Okşarım saçlarını kıskanır düşer yaprak
Bir senfoni dinlerim sımsıcak nefesinde
Sesini duymam için susar gökyüzü toprak

Ilgıt ılgıt eserim ben rüzgârın kızıyım
Seninle dolaşırım yedi iklim dört bucak
Ben alnına kazınmış hem ilk hem son yazıyım
Sensiz taş ile dolsun toprak olsun bu kucak