Durmadan yanmış gönülŞu umuda dair ne varsa yansın Kopsun bin yerinden artık bıraktım Vurun kör hançeri kanarsa kansın Mutluluk gözünde ben hep çıraktım Eza, cevri cefadan başka ne gördüm Bir tebessüm için gayret ha gayret Çile tezgahında bir ömür ördüm Hâla bana yaşa gül diyor hayret Yıllarca boşuna didindim durdum Düşünmem, konuşmam hep suçtu her şey Pembe düşlerimi zamansız kurdum Yal-ı bal değil ki zehirden bir mey İniltim duyulur sazın telinde Nota vuran mızrap merhemim olmaz Yaralı bir kuşum felek elinde Azığım yokluktur hiç çilem dolmaz Yüreğim toz duman etraf sanki çöl Aç bir ırgat gibi sarhoş gezerim Sahralarda düşmüş uğradığım göl Derdi dilim dilim çiğner ezerim |