SAYIKLAMA (YONCA)Derin vadilere çökerken duman Heyula kıvrımlarımda uzar zaman Gönlüm uğrar talana Dağ-Dere ıslık ıslık Çalan çalana Ne yandan ses gelse el veririm Sen bilmezsin güzelim Ben bu sevda yolunda Tam kırk yıllık yaverim Koşarım ardı sıra Son yokuşa devrilirim Sanma yalanına kanmam Yılmam ve asla usanmam Sen kısa eteğine yemlik topla benim için Kanat açarken başımızda güvercin Asmaların yaprağından oku sürgünümü Söğütlerin dalından Peteklerin balından Korkma aşkın vebalından Neler gelip geçti Nerdeyse çağ değişti Bir ben kaldım antika Düştüm sokaklarına Kimse vermez sadaka Açmadım kimselere Gönlümün namahremini Biriktirdim sandığa Biraz yorgunum şimdi Hem yorgun hem dargınım Hasretim hışım Ara yerde kalmışım Umudu uykuya yatırdım Biraz naftalin biraz tarçın Kim bile Birgün gelip açarsın Akşam vakti bir efkar Dağlarda tutmuşken kar Bir inat yararak Gelirsin ağlayarak Dayanamam Taze bahar olup açarım gözlerine Leylakların kokusundan utanırım o zaman Bademlerin çiçeğinden Menekşenin dilinden Tanırım yanağındaki benden Dökerim saçlarına bir kucak Dedemin güllerinden Hoşgeldin derim kulağına usulca Gideriz yemlik toplamaya Çiçekte yonca Yine başımızda kanat açar mı güvercin Bunca yıl bekledim İki gözüm iki perçin Ne dersin ? |