Diyemedim bir gün, sana merhaba!
Nerde kaldın, nerde, bizim araba?
Gerçek idin, döndün, sanki seraba,
Nerde kaldın, nerde, bizim araba?

Denize girmeden, yaz geldi geçti,
Piknik yapacaktık, haz geldi geçti,
Katar katar leylek, kaz geldi geçti;
Nerde kaldın, nerde, bizim araba?

Kırkı çıktı yeni doğan sabinin,
Selamı yetmedi, Kadir Abi’nin,
Kanına girdiniz, merak, hobinin;
Nerde kaldın, nerde, bizim araba?

En uygun jip namın, Dacia Dastır,
Dediler çekinme, parayı bastır,
Nazara mı geldin, bu nasıl şanstır?
Nerde kaldın, nerde, bizim araba?

Yerinde fiyakan, modelin yeni,
Uzaktan uzaktan, seyrettin beni,
Çoluk çocuk herkes, bekliyor seni;
Nerde kaldın, nerde, bizim araba?

Romanya’dan çıktın, sınırı aştın,
İmzaya takıldın, sen bile şaştın,
Tükendi mecalim, sabrımı deştin;
Nerde kaldın, nerde, bizim araba?
Derde saldın, derde, gelmez araba!

21.09.2023
Muhittin Alaca
Eskiden emekli olan bir ev, bir araba alabiliyordu. Biz bir araba alalım dedik, günümüz enflasyonunda 33 yıllık bir memurun emekli ikramiyesi, yarım arabaya yetiyor ancak, ne yazık ki. Kaynanamın engelli raporuyla ÖTV siz alırsak, maliyet düşer, o zaman fazla zorlanmayız dedik. Bayiyle anlaştık. Araç Romanya’dan geldi, bir buçuk aydır bekliyor. Lakin bürokrasiye takıldı. Vasi kararıydı, vergi incelemesiydi bir türlü sonuçlanmadı. Araya tanıdık dostların selamını da kattık nafile. Hikayenin sonunda bu şiiri yazmak elzem oldu. Bakalım işe yarayacak mı?