Fâilâtün / fâilâtün / fâilün (4+4+3)

_ . _ _ / _ . _ _ / _ . _

GÜZEL

Geçti ömrüm âh çekerken sır gibi.
En derinden derde düştüm gel güzel.
Yokluğundan sanki dünyâ dar gibi.
Nâr-ı hicran doldu gönlüm bil güzel.

Nev-bahârdan yolcu ettim kuşları.
Dost edindim sonra birden kışları.
Yas tutarken ırmak ırmak yaşları,
Katran olmuş gözlerimden sil güzel.

Özleminden saygı duydum fallara.
Bir de her gün mendil astım dallara.
Savrulurken, kapkaranlık yollara,
Perperîşân bir kul oldum bul güzel.

Çok yoruldum işkilinden söyleyim.
Saklım olmaz her zamân ben böyleyim.
Servetim yok tek canım var neyleyim.
İstiyorsan sende kalsın al güzel.

Bir vasıfsız tâlip olmuş aşkına.
Ben kururken bahçe kurmuş köşküne.
Hiddetimden bil ki döndüm şaşkına.
Başka bir yâr bulduğun an sol güzel.

_/’ İbrahim Halil MANTIOĞLU ’\_