Yolcu, seyir defterini okur ve geçmişe bir yolculuk yapar. Her defasında özlem duyar sayfaların arasında gezinirken ve her seferinde vakitsiz baharı getirir gönlüne. Her andığında onu, göz göze gelir, onun gözleri gecenin karası ve de kaçışır göz bebekleri giz'li bir alfabenin harfleri iledir tutuktur iletişimi. O haliyle gözleri bir kekeme gibidir..

Duy diye haykırır aslında, sessiz harflerin ağzıyla çığlık çığlığa alıp verdiği her bir nefeste ″hasret/in öldürür″ diye. Hasretin ıstırabı ile sıkılan dişlerin gıcırtısı.. o haleti ruhiye.. Bekler Onu kalbini teslim etmişçesine ve bekler teslimiyetle ya Onu yada bari ölümü..

Ayrılık acısı kabuk bağlamış izlerin dinmek bilmeyen tazeleyici fırtınası iken derin iç çekişler, hıçkırıklarla ağlamalar.. Mor Sümbüller menekşeler ustaca kurşuni kalemiyle yazılır gözlerine bütün güzellikler..

Varoluşsal bir sancı ki gidişiyle ıssızlaşmış bir sokağa seyre dalıp kan ağlıyorken gözleri, gökteki azalan ayın ışığında bir nevi göğün gözüyle tepeden aşağı binbir acı ile Onu arıyor ve umuda sarılıp kanatlanıyor adeta..

Ve biriken mazi ve acı tatlı hatıralar yüreğini parçalamaya başladığında, dayanılması zor bir ağırlık çöküyor göz kapaklarına sanki ve seyir defterini kapatıyor şimdilik. Ve dilinin ezber bozan lisanı, düşürür ezberi bozulmuş dilin lal sessizliğini. Öpüşmenin kanlı düğünü şimdi dişler dudağa geçmiş ritüeli.. eline bulaşan kan ve elem tecrit edildiği bir düş ve çektiği çileler de kaybettiği bir düş sevgilinin kirpiklerinde, kekeme..

Öylesine duygusal, derin imge ve metaforlarla yazılmış bir hasretlik ve hasretin açtığı yaraları, ruh ve beden halini anlatan bir şiir ki ancak bu kadar şerh etmek nasip oldu.

Tebriklerim şiirin yazarına
Saygılarım ve hürmetlerimle