ELİF-ALLAH! Bir olansın, haşa şüphemiz yoktur,
BE-gizlidir besmelede, Fatiha’da sır çoktur.
TE-vbe kapısı açıktır; bağışla ya rab bizi!
SE-nden başka kimsemiz yok, gidecek yerde yoktur.

CİM-de tutulduk aşkına, cemalde güzellik var.
HA-ya imandan geliyor, müminden istersin ar,
HI-faz ile sana gelsek, kelamullah bize kâr,
DAL-ı rehber eylemişiz, huzurda baş yamuktur.

ZEL-il eyleme bizleri, kudret sahibi sensin,
RA-hman ve Rahîm olansın, bize canı verensin,
ZE-ycansın sen bizim için, bizi aşka sürensin,
SİN-le bahtiyar eylersin, kalbi selimler paktır.

ŞIN-dır kalbe şifa veren, ’Kabe Kavseyn ev-edna’,
SAD-akatla Resulullah, miraçta geldi sana.
DAD-la bize ışık tuttun, hayran kaldık ziyana,
TI-da şefkatin sonsuzdur, müminin yüzü aktır,

ZI-yla zahir olan sensin, her şeyde bir sen varsın,
AYN-da nur’un gizli senin, her insana sunarsın,
ĞAYN-la zengin edersin, zekat ile sınarsın,
FE-lahla sabır gönderidir, çünkü bu muhakkaktır.

“KÂF-vel Kur’an-il mecid” sensin yaratan cihani,
KEF-en ile arzu ettin, ahirette insanı,
LAM- ile rızkı sen verdin, kalbe koydun imanı,
MİM-dir Muhammed Mustafa, çünkü Habibullahtır.

NUN-ki Kâf yanına geldi; ’Kün’ le alem var oldu,
VAV-ın hasretiyle yandım, kara bağrım nar oldu,
HE-rkes hidayeti ister, Boztepe’de zar oldu,
YE-hdina, yehdikümullah niyet ’Bir’e varmaktır.