Büyük kızım küçüklüğündeyken ona bitkilerin Allah'ı zikrettiğini, bu nedenle çiçekleri kopartmamamız gerektiğini, kopartmadan sevebileceğimizi söylemiştim.
Birgün yolda yürürken eteğim çalıya sürtündü. Bana, anne dikkat etsene, o Allah'ı zikrediyor, canını acıtma demişti.
Küçük kızım bahçeye her çıkışında elinde çiçekle eve döner. Ona da anlattım bunu. "Ama anne senin de o güzelliği görmeni istiyorum." diyerek çiçek getirmeye senelerdir devam eder.
Üç dört tane kopartır getirir, arkasında saklar, gözünü kapat anne der, açınca elinde çiçek bana uzatıp gülümseyerek bakar ve gözümün içinde mutluluk sevgi arar.
Öyle tatlıdır ki o an teşekkür ederim. Ama kopartmadaydın daha mutlu olurdum derim.
Üç yaşındaydı, ilk topladığı papatyaları kızımın elinde resmini çekmiştim. Bazen profil resmi yaparım. Ve ne zaman çiçek getirse onun elindeyken fotğrafını çekerim.
Artık büyüdü fazla kopartmıyor.

Selam ve dua ile...


Düzenleme:25.8.2023 06:22:59

Fikrinize saygım var
ancak bir canlının, bir çiçeğin yapraklarını kopararak seviyor sevmiyor falına malzeme yapmak hoyratça bir davranış

Bir yerde okumuştum.
Sevdiklerinize saksı çiçeği alın.Yolunmuş çiçeklerin ahına bulaştırmayın diye
Ne kadar derin
ne kadar ince bir ruhtan süzülmüş .

Herhangi bir canlıyı hayattan bile isteye koparan bence sevgiyi haketmez.
Sevilir belki ama sevgiye layık olmadan,
seven sevmek istediği için sevilir sadece

Yorumunuz için teşekkür ederim.