Sökük bir iklimsin, aciz kalbim: sen ve sana esaretim devrik cümlelerde telaşla yol aldığım kadar gerçektir ve asaletim doğuştan ne de olsa asi bir rüzgâr olmamı öğütledi Tanrı, o baş koyduğum yokuşlarda direndiğim kadar direttiğime tek tanık iken Rahman bir miladi takvimin hicreti olmaya aday bir renktim ben: dilberdudağı sözcüklerin ve dilemması sızımın sızdığım kadar ruhun da sökün eden vaveylası kör kütük uzandığım Samanyolu varsa yoksa evrenin ve annemin en sevdalı Yıldız’ıyım…

Çakmağında gözlerimin çakan şimşekler
Bulutlar gam yüklü sevgili bayım
Ruhum gizemli yalnızlığıma ettiğim
Veryansın kadar da gerçektir gizim ve gizemim
Köpüren denizde saklı tek damla
Aşka ve hidayete dönük yüzümde saklı o tanıdık sima
Yabancısı olduğum semtin
Yâdı sevdanın
Bazen bir mozaik
Bazen devrik bir cümle
Müptelası olduğum kadar hayallerin
Miadı dolmuş bir gün daha bahşetti bana Tanrı…

Bir mizansen tutuklu olduğum
Sus payı o söylem varsın olsun ırak bana varlığın
Ses etmeden geldim
Saza d/okunmasam bile çaldım ben en sessiz melodiyi
Çağıranım ve çağlayanım ve mihrabım
Dökümlü eteklerinde aşkın
Bir dolup bir boşaldığım
Aşkın kutsadığısın, bayım
İnsanların dışladığı
Tırnağımla yazdığım ve kazdığım mezarım
Varsın olsun bana çok uzak masalların da bam telinde
Saklı iken nazım niyazım…

Bir masal kahramanı olmak kadar değerlidir hani
Yüreğimin simi ve siması
Şiarım nasıl ki aşkın iklimi
Şakıyan kalemimle ben de varım:
Yokluğuma müdahil
Acımla muadili olduğum
Açımla büyüdüğüm
Açmadığım yüreğimde kurduğum köprülerim
Varsın olsun çökmeye müsait
Bir esim bir eder
Bir aşk bir de kazandığım zafer
Tecrit edildiğim şu münafık gölgeler…

Nasıl ki aşktır
Şiarım ve şair kimliğimde saklı tutulası her şiir
Benim hem çocuğum hem vatanım…

Miadı dolmuş değil
Mizacı k/ayıp hiç değil
Makul olan sevgiyle verdiğim emek kadar
Ederim
Ne hımbıl ne hantal bir gölgeyim
Her zerremle sağdıcım bildiğim
Kalemin rüzgârına kapılmış şerefli bir mesleğim var benim
Belki de nicesi
Tutuklu kaldığım şu ömür
Bilmezler de çektiğim nedir…

Bir isyan değil asla ne de bir külfet
Sevecen yüreğimde saklı sevgiye esaret
Hacimli bir minval
En güzeli ise kalemle ettiğim hasbıhal
Şiirimin tokası
Yüreğimin de dinmez iken nazı niyazı
Sondan başa saydığım
Elbet şiar edindiğim
Aşkın mizacı…

Kırbacı göğün
Kıvancı sevginin
Hem asil hem asi
Bir renk cümbüşü
Ve de s/onsuzluğun cıngılı
Bana ne hem: çıktıysa dünyanın cılkı
Aşka hamt ettiğim
İlahi Adalete meylettiğim
İhbar ettiğim her sözcük ve imge
İmha ettiğim kin dolu nice gölge
İsyan ettiğimse iblise
İbrazım kâh şiir kâh nesir
İndinde umudun hibe ettiğim dünüm ve ufkum
Dayattığım kadar da sevgiyi ve inancı…