Kızıl bir güneş batarken Anadolu’nun coğrafyasına,
Akşam esintisiyle sarar her yanını masalsı bir hava.
Dağlar yükselir göğe, ovalar serilir ayakların altına,
Anadolu’nun geceleri bir başka.

Birbirine kenetlenmiş köylerin, kasabaların ışıkları parlar.
Çobanın kavalından nice dertli nağmeler dökülür.
Sırma saçlı kadınlar dudakta bir tebessüm, gözlerde hüzün taşır,
Anadolu akşamları sevdayla yanar.

Toprağa düşen her damla, aşkla yeşerir tarlalarda,
Gökyüzü mavisiyle kucaklar doğayı,
Yanık yanık söylenen türküler dinlendirir ruhları,
Anadolu akşamları, bin bir renkle dans eder sinelerde.

Uzanırken gözlerin ufka, hayal edersin gönlündeki sevdaları,
Güneş batarken ardında, yarınlar beklenir bin bir umutla.
Anadolu’nun akşamlarında huzur bulur her kalp, her nefes,
Bir şiir gibi yankılanır her köşesinde, aşkla dolu.