ISIRILMIŞ BİR SİYAH ELMA
Boşluk, sezgileri dolu dolu içlendi
"Varlığımın tamamlayanı kim Ben varım ya Boşlukta isem adı neden boşluk?" Anlam veremeyen bir his yerinden doğruldu, "Boşluk neyin içi, onu düşün" dedi Afalladı, yutkundu ve bakışını kıstı, "Boşluğun o somut ve bayat içi nerede?" Sessizlik hakim bir kargaşada alel acele, "İnsanlar bir kurt misali, içindedir belki o bilinmezin?" dedi evrenin kabuğu Neresi oyuk evrenin? Bakakaldı o konuşanlar Biz neredeyiz? Fısıl fısıl kulakları o duyduklarından. Boşluğa attı kendini de evren, "Peki ben neyin içiyim?" |
Olmasını istediğimiz şeyle ilgili emrimiz, başka değil, bir “Ol!” demektir; bir göz kırpması gibi hızlıdır. Kamer 50
Selam saygı dularımla Rabbime emanetsiniz