Rûz û şebŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Her aşk, aşığını bir doz öldürür...
Rûz û şeb arasında ervah bulduğum güzel Şu yörük gönülgâhın surlarını yık yeter Yâr kaşın kemanına kanlı ay tutumuyla Bu aşkı bâd-ı sabâ sır edip sakla yeter Zerk eyleyip gönlüme aşkı zâbit eyledin Aldırmadın halime yaktın büryan eyledin Kalp gözü âmâ iken nice görsün göz gözü Bir uyansan gafletten bu dâhi bana yeter Rûz û şeb dîdelerim derdime içre ağlar Gönülgâh sarayımdan pür efkar baki çağlar Fehm etmedin halimi hayfâ ki naşi aklım Kurulmuş gam yurduna bibehre dermân arar Kutb-u şimâlden gelen cemre-i ûlâ olsan Kırağı nefesinden sem içsem eyvah etmem Sana böyle biperva dem vururken zikrimle Lügat-ı manzûmeye gem vursan dava etmem |
dikkatleri üzerine çeken bir çalışma.
özellikle de hece şiirine yeni bir soluk kazandırıyor
Semih'can şair.
kendince bir tarz
divan edebiyatı havasını solutan bir şiir.
ahenk ve duygu el ele.
kulağa hoş gelmesini sağlayan
şiirin fonetiğini etkileyen kafiyeleriyle doygunluk hat safada.
en içten tebriklerime
selamlarımı gönderiyorum değerli şair dosta.